مصرف، قابلیت هضم و فراسنجه‌های خونی تلیسه های سیستانی تغذیه شده با علوفه نی عمل آوری شده با اوره

سابقه و هدف: درمناطق خشک و نیمه خشک، گونه‌های حیوانی که پرورش داده می‌شوند اغلب دام‌های بومی هستند. این سیستم پرورش، ورودی کم و بهره‌وری کمی دارد. منابع علوفه‌ای که در این مناطق وجود دارد اغلب جوابگوی نیاز حیوان به صورت کمی و یا کیفی نمی-باشد. از این رو، به کار بردن راهکارهایی که بتواند منجر به افزایش راندمان استفاده از مواد مغذی موجود در علوفه برای حیوان شود، ضروری به نظر می‌رسد. در منطقه سیستان، علوفه نی و کاه غلات بیشترین سهم را در تغذیه تلیسه‌های سیستانی دارد ولی، آزمایشات درون تنی برای بررسی تاثیر علوفه نی با و بدون عمل آوری با اوره انجام نگرفته است. بنابراین، هدف از این آزمایش بررسی میزان خوراک مصرفی و قابلیت هضم مواد مغذی در تلیسه‌های سیستانی تغذیه شده با علوفه نی به عنوان تنها منبع خوراکی بود. مواد و روش‌ها: 15 راس تلیسه سیستانی با میانگین وزن 26±180 کیلوگرم در قالب یک طرح کاملا تصادفی استفاده شدند. تیمارها عبارت بودند از: 1) علوفه نی بدون عمل آوری، 2) علوفه نی عمل آوری شده با 1 درصد ماده خشک اوره و 3) علوفه نی عمل آوری شده با 2 درصد ماده خشک اوره. اوره ابتدا در آب حل و به علوفه نی اضافه شد و سپس به مدت 21 روز ذخیره شدند. مصرف و قابلیت هضم مواد مغذی و برخی فراسنجه‌های خونی اندازه‌گیری شدند. یافته‌ها: میزان پروتئین خام علوفه‌های عمل آوری شده با اوره نسبت به تیمار شاهد بیشتر بود (05/0P نتیجه گیری: به طور کلی با توجه به فقیر بودن علوفه نی از لحاظ محتوای پروتئین، استفاده از 2 درصد اوره به عنوان مکمل ارزان قیمت در جیره تلیسه‌های سیستانی منجر به افزایش میزان پروتئین خام و متعاقب آن بهبود غیر معنی‌دار خوراک مصرفی و افزایش قابلیت هضم پروتئین شد و همچنین می‌توان بخشی از احتیاجات پروتئینی آن را تامین کرد.